Heb jij het gevoel dat je gevangen zit?

Heb je het gevoel dat je gevangen zit?

Het gevoel dat je gevangen zit door de lipoedeem. Het is een gevoel dat je kunt hebben nadat je de diagnose lipoedeem hebt gekregen, maar zeker ook daarna nog. Misschien heb je al een idee of de diagnose valt rauw op je dak. Ineens ben je een ‘slachtoffer’ van een chronische ziekte. Het leven is voor je gevoel ineens anders geworden. De kans dat je in een slachtofferrol stapt is aanwezig.

Wat gaat je dat opleveren of wat hoop je daarmee te bereiken?

  • Medelijden van je omgeving krijgen?
  • Boete doen voor iets dat je denkt verkeerd gedaan te hebben?
  • De wereld laten zien dat je zo ontzettend zielig bent?
  • Niets meer hoeven doen?
Is het daadwerkelijk zo?

Wanneer je de diagnose lipoedeem krijgt is het natuurlijk schrikken en is het het beste dat dit stap voor stap geaccepteerd wordt in plaats van er tegen te vechten. Als jij het gevoel hebt dat je gevangen zit door de lipoedeem dan wordt het leven een stuk minder leuk. Zowel voor jou als voor je omgeving.

Als je wrok gaat koesteren tegen je lichaam, je gaat verstoppen voor de buitenwereld raak je verbittert en het lost je klachten niet op. Het tegendeel zou zo maar eens waar kunnen zijn dat je meer last krijgt. Ik heb dit helaas zelf ondervonden. Ik kon het destijds niet accepteren en ging er tegen vechten. Nu weet ik beter.

Wat gebeurt er dan?

Doordat je continu de nadruk legt op wat je niet meer kunt/hebt, gaat je lichaam in overlevingsstand. Dat betekent dat je aan het vechten, vluchten of bevriezen bent. Dit is een stressreactie voor je lichaam. Er wordt dan te veel cortisol aangemaakt waardoor het lichaam in overlevingsstand komt. Je bent jezelf eigenlijk aan het uitputten. Ik bleef maar door gaan. Ik moest alles kunnen en alles doen. Ik vond het allemaal oneerlijk en begreep niet waarom mijn lichaam niet meer wilde. Herkenbaar?

Bevrijd je zelf uit de gevangenis

Op het moment dat ik kon accepteren dat iets niet ging, merkte ik dat ik er minder last van had. En tot mijn verbazing kon ik dan ook meer. Dat was de eerste bevrijdende stap. Het accepteren dat je lipoedeem hebt. Luisteren naar wat je nodig hebt. Ik hoor je bijna denken NEE dat kan ik niet. Herkenbaar!

Acceptatie is echter niet dat er niets meer kan veranderen. Vanuit die acceptatie ontstaat er ruimte waardoor je verder kunt leven met lipoedeem. Dit is een proces en daar mag je hulp bij vragen, bij iemand die snapt waar jij doorheen gaat en waar jij vertrouwen in hebt. Je bent het dubbel en dwars waard!


Wanneer stap jij uit deze gevangenis?






Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Lipoedeem

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error: Kopieren niet toegestaan!